سفارش تبلیغ
صبا ویژن
[ کمیل پسر زیاد گفت : امیر المؤمنین على بن ابى طالب ( ع ) دست مرا گرفت و به بیابان برد ، چون به صحرا رسید آهى دراز کشید و گفت : ] اى کمیل این دلها آوند هاست ، و بهترین آنها نگاهدارنده‏ترین آنهاست . پس آنچه تو را مى‏گویم از من به خاطر دار : مردم سه دسته‏اند : دانایى که شناساى خداست ، آموزنده‏اى که در راه رستگارى کوشاست ، و فرومایگانى رونده به چپ و راست که درهم آمیزند ، و پى هر بانگى را گیرند و با هر باد به سویى خیزند . نه از روشنى دانش فروغى یافتند و نه به سوى پناهگاهى استوار شتافتند . کمیل دانش به از مال است که دانش تو را پاسبان است و تو مال را نگهبان . مال با هزینه کردن کم آید ، و دانش با پراکنده شدن بیفزاید ، و پرورده مال با رفتن مال با تو نپاید . اى کمیل پسر زیاد شناخت دانش ، دین است که بدان گردن باید نهاد . آدمى در زندگى به دانش طاعت پروردگار آموزد و براى پس از مرگ نام نیک اندوزد ، و دانش فرمانگذارست و مال فرمانبردار . کمیل گنجوران مالها مرده‏اند گرچه زنده‏اند ، و دانشمندان چندانکه روزگار پاید ، پاینده‏اند . تن‏هاشان ناپدیدار است و نشانه‏هاشان در دلها آشکار . بدان که در اینجا [ و به سینه خود اشارت فرمود ] دانشى است انباشته ، اگر فراگیرانى براى آن مى‏یافتم . آرى یافتم آن را که تیز دریافت بود ، لیکن امین نمى‏نمود ، با دین دنیا مى‏اندوخت و به نعمت خدا بر بندگانش برترى مى‏جست ، و به حجّت علم بر دوستان خدا بزرگى مى‏فروخت . یا کسى که پیروان خداوندان دانش است ، اما در شناختن نکته‏هاى باریک آن او را نه بینش است . چون نخستین شبهت در دل وى راه یابد درماند و راه زدودن آن را یافتن نتواند . بدان که براى فرا گرفتن دانشى چنان نه این در خور است و نه آن . یا کسى که سخت در پى لذت است و رام شهوت راندن یا شیفته فراهم آوردن است و مالى را بر مال نهادن . هیچ یک از اینان اندک پاسدارى دین را نتواند و بیشتر به چارپاى چرنده ماند . مرگ دانش این است و مردن خداوندان آن چنین . بلى زمین تهى نماند از کسى که حجّت بر پاى خداست ، یا پدیدار و شناخته است و یا ترسان و پنهان از دیده‏هاست . تا حجّت خدا باطل نشود و نشانه‏هایش از میان نرود ، و اینان چندند ، و کجا جاى دارند ؟ به خدا سوگند اندک به شمارند ، و نزد خدا بزرگمقدار . خدا حجتها و نشانه‏هاى خود را به آنان نگاه مى‏دارد ، تا به همانندهاى خویشش بسپارند و در دلهاى خویشش بکارند . دانش ، نور حقیقت بینى را بر آنان تافته و آنان روح یقین را دریافته و آنچه را ناز پروردگان دشوار دیده‏اند آسان پذیرفته‏اند . و بدانچه نادانان از آن رمیده‏اند خو گرفته . و همنشین دنیایند با تن‏ها ، و جانهاشان آویزان است در ملأ اعلى . اینان خدا را در زمین او جانشینانند و مردم را به دین او مى‏خوانند . وه که چه آرزومند دیدار آنانم ؟ کمیل اگر خواهى بازگرد . [نهج البلاغه]
 
شنبه 86 آذر 3 , ساعت 5:54 عصر

خواستگاری اینترنتی

از جدیدترین و متنوع‌ترین روش‌های ازدواج که امروزه در جامعه ما دیده می‌شود، خواستگاری چتی یا ازدواج اینترنتی است. دختر و پسر در یک محیط مجازی، از طریق چت کردن یا از طریق سایت‌های مختلفی که در زمینه همسریابی اینترنتی پدید آمده، به ارتباط دوستانه پرداخته و از هم خواستگاری می‌کنند.

دنیای بی پایان!چرا؟ چگونه؟

                                                            

اگر ما به عقب برگردیم، می‌‌بینیم که زمانی در بین عده‌ای از جوانان، ازدواج‌های تلفنی و خیابانی باب شده بود. چون تنها وسیله ارتباطی آنها در آن زمانی فقط تلفن بود، اما امروزه با پیشرفت تکنولوژی، فناوری و با به وجود‌آمدن شبکه اینترنت، ازدواج‌های تلفنی و خیابانی، جای خود را به دوستی‌ها و ازدواج‌های اینترنتی داده است. به شکلی که بسیاری از دختران و پسران، ساعت‌ها پشت کامپیوتر می‌‌نشینند و در اینترنت به چت‌کردن می‌‌پردازند. پس از مدتی که همصحبت خود را از این طریق یافتند، با یکدیگر قرار می‌‌گذارند تا شب در ساعت مشخصی، روی خط اینترنت باشند. مدت‌ها به همین طریق می‌‌گذرد، تا این‌که دیری نمی‌‌پاید که این ارتباط و دوستی به ازدواج ختم می‌‌شود. البته ناگفته نماند، با آینده و سرانجام نامعلوم...!

وقتی شبکه ارتباطی و اطلاعاتی ما به گستردگی جهان می‌شود، عمق شناسایی ما در این وسعت عظیم به شدت کاهش می‌یابد. در این نوع ازدواج حتى یک نفر را نمى‌توانى پیداکنى که بداخلاق، خسیس، زشت، تنبل، بى‌سواد وبى‌ادب باشد، همه خوبند و خوشگل و روشنفکرند؟! حال سؤالاتی مطرح می‌شود:

1.    چگونه ممکن است در این پهنه گسترده، به شناسایی عمیق مسئله‌ای و یا به لایه‌های پنهان موضوعی فکر کنیم؟!

2.         چگونه ممکن است اسیر سطحی‌نگری و ساده‌لوحی نشویم؟!

3.    چگونه دختر و پسر از طریق اینترنت می‌توانند یکدیگر را بشناسند، در صورتی که به راحتی فرد می‌تواند در این فضای مجازی هویت واقعی خود را پنهان کند و هویت جعلی را در ذهن فرد مقابل نقاشی کند؟!

4.    خلاصه این‌که، در میان این همه افراد که فقط چند خطی از آنها می‌خوانیم یا چند کلمه‌ای را می‌شنویم؛ چگونه می‌توان به ابعاد شخصیتی، احساس و اندیشه و رفتارشان را بشناسیم و باور کنیم؟! آن‌هم در مهمترین انتخاب زندگی یعنی همسرگزینی و ازداوج؛ انتخابی که در عالم واقعی هم با مشکل روبروست؛ پس در عالم مجازی چه باید کرد؟!

5.    ما که در اکثر رفتارهای زندگیمان سنتی عمل می‌کنیم، چه لزومی دارد که حتماً بخواهیم یک ازدواج به اصطلاح مدرن داشته باشیم؟!

هشدارها

1. خواستگاه شیوه خواستگاری چتی و ازدواج اینترنتی، فرهنگ غربی است که از بین رفتن پایه بنیادین خانواده، پای بند نبودن به ارزش های دینی و وجود تفکر لیبرالی به معنی آزادی و بی‌بندوباری در همه عرصه‌های زندگی، مهمترین مشخصه آن است. طبق اظهار نظر جامعه شناسان خانواده، درغرب ازدواج به معنی زن و شوهر شدن از راه شرعی و یا قانونی با هدف زندگی طولانی با یکدیگر در حال مسخ شدن است و شکل جدیدی از کنار هم زندگی کردن زن و مرد رواج یافته که هیچ سنخیتی با فرهنگ حاکم بر کشور ایران ندارد. این نوع ازدواج یا کنار هم زندگی کردن در غرب به زندگی شریکی مشهور است که در آن زن و مرد به عنوان زن و شوهر مورد خطاب قرار نمی‌گیرند، بلکه با عنوان شریک نزدیک (Partener) یاد می‌شود.

2. کارشناسان و متخصصان امور خانواده، بر این باورند که اینترنت نه‌تنها نمی‌تواند جلوی بالا رفتن سن ازدواج جوانان را بگیرد، بلکه هر روزه از تعداد ازدواج‌های آگاهانه و اطمینان‌بخش کاسته خواهد شد؛ و این معضل رفته‌رفته با پیچیدگی بیشتری همراه خواهد شد.

3. هنگام چت کردن با فرد مقابل، چون امکان ارتباط زنده و چهره به چهره برایشان میسر نیست، فقط می‌توانند یک چهره ساختگی و تصویر مجازی را از فرد مقابل در ذهن خود تصور کنند که حتی گاهی با اولین دیدار و قرار ملاقات از دیدن چهره‌های یکدیگر متعجب می‌شوند.

4. در بیشتر مواقع، صحبت‌هایی که حین چت کردن رد و بدل می‌شود، از واقعیت و صداقت فاصله زیادی دارد که این خود مشکلاتی را در ادامه مسیر زندگی ایجاد می‌کند. خانم جوانی که به یکی از دادگاه‌های خانواده مراجعه کرده بود، در این‌باره می‌‌گوید: «همیشه فکر می‌‌کردم که می‌‌توانم همسر واقعی خود را از این طریق پیدا کنم، اما نمی‌‌دانستم پس از مدت کوتاهی، تازه به واقعیت‌های زندگی او پی می‌برم. زمانی که ساعت‌ها با هم چت می‌‌کردیم و به گفتگو می‌‌نشستیم، همه تصورم بر این بود که گفته‌های او صادقانه است، اما پس از این مدت متوجه شده‌ام که او نه تنها صداقت نداشته، بلکه با رفتار و اعمالش، زندگی را برایم غیرممکن کرده است. در حالی که در آن دوران، فقط نقش بازی می‌‌کرد و با تکرار کلمات و اصطلاحات علمی، خود را یک فرد روشنفکر و با اصالت نشان می‌داد.»

5. تحقیقات نشان می‌دهند که بیشتر ازدواج‌های اینترنتی، به جدای و طلاق کشیده می‌شوند. چنانچه به دادگاه‌های خانواده و مراکز قضایی نیز مراجعه کنیم، به سادگی با چند زوج روبرو می‌شویم که از طریق اینترنت با یکدیگر ازدواج کرده‌اند و حال برای جدایی به این مکان‌ها آمده‌اند.

6. همچنین گزارش‌ها نشان می‌دهند که تنها یک درصد از وعده‌های عاشقانه اینترنتی به ازدواج منجر شده است. در برخی از موارد این ارتباطها نه‌تنها به ازدواج دختر و پسر منجر نشده، بلکه باعث بروز مشکلات اخلاقی و اجتماعی و حتی قتل نیز شده است.

مجله خانواده سبز از یک حادثه تلخ پرده برداشته، می‌نویسد: در اواخر مرداد ماه‌ (1386)، جسد دختری که سر و صورتش با جسم سختی مجروح شده بود در اطراف یک پارک کشف شد. پس از اطلاع، ماموران در محل حاضر و تحقیقات وسیعی پیرامون کشف هویت مقتوله و نیز علت قتل را در دستور کار خود قرار دادند.

مأموران‌ آگاهی در پى شناسایی خانواده دختر، متوجه شدند که او علی‌رغم مجرد بودن، دارای جنین هفت ماهه در شکم است و در بررسی مدارک شخصی و رایانه‌ای او پی بردند، وی از طریق چت کردن با افرادی در ارتباط بوده که پس از اخذ پرینت تماس‌های تلفنی او مشخص شد، وی در روز قتل، حوالی ساعت نه صبح، قبل از خروج از منزل با تلفن با جوانی 23 ساله در تماس بوده که ماموران با هماهنگی مقام قضایی، جوان را دستگیر و در بازرسی از منزل وی، مدارک مقتوله را پیدا کردند.

 با تحقیقات انجام شده، جوان که شش سال از زن جوانتر بود، به قتل مقتوله اعتراف کرد و گفت: از حدود هفت ماه قبل از طریق اینترنت با وی آشنا شدم، در ملاقات‌هایی که با او داشتم، روابطی بین ما شکل گرفت. در اوایل سال جدید، متوجه شدم که او دو ماه باردار است، از این‌رو اقداماتی جهت سقط جنین انجام دادیم، اما جنین سقط نشد... روزها به این منوال می‌‌گذشت و اضطراب بین ما همچنان در حال شدت گرفتن بود، تا این‌که فکری شیطانی به سرم زد. شب قبل از آن اتفاق از طریق اینترنت با او برای روز حادثه قرار گذاشتم و با هم به پارک رفتیم، با توجه به نگرانی و ترس از آبروریزی و با توجه به این‌که او هفت‌ماهه باردار بود، در یک مکان خلوت، ناگهان با دو دست خود گلوی او را فشار دادم و سپس با شیشه نوشابه بر سر و صورت او ضربه وارد کردم و با برداشتن کیف و مدارک وی از محل متواری شدم.

 بله، همان‌طور که خواندید حادثه‌ای بس تلخ بود.

توصیه‌های لازم

الف) از آنجا که ازدواج نقطه عطف زندگی است و خوشبختی و بدبختی انسان تا حدود زیادی بستگی به موفقیت و یا شکست در این امر مهم و حیاتی دارد، بهتر است در انتخاب همسر و شریک زندگی دقت زیادی کنید و تا زمانی که از شایستگی و لیاقت وی اطمینان پیدا نکرده‌اید، اقدامی نکنید و حتی وعده و قول و قرار ندهید.

ب) با توجه به حساسیت مسئله همسر گزینی که باید آگاهانه و بر اساس شرایط ازدواج سالم صورت بگیرد و در آن بلوغ جسمی، عقلی، روانی و اجتماعی، داشتن ایمان و اخلاق نیک، صداقت و تعهد نسبت به زندگی مشترک و نیز مسئله کفویت و شناخت نقاط ضعف و قوت یکدیگر از مهم‌ترین فاکتورهای اساسی محسوب می‌‌شود. بدست آوردن همسر مناسب از این طریق مشکل به نظر می رسد، مگر اینکه در مراحل بعدی در مورد او تحقیقات رسمی صورت گیرد و شما از این بابت مطمئن شوید که همسر مورد نظر خود را یافته‌اید.

ج) اگر ناخواسته یا به هر دلیل دیگری،با شخصی ارتباط چتی دارید، چنانچه آشنایی‌تان در حد و سطح همان چت است، به نظر نمی‌رسد برای چنین تصمیم سرنوشت‌سازی کافی باشد؛ بلکه درایت و آگاهی کافی می‌خواهد تا وی را در ارتباطهای مختلف محک زده و آزمایش کنید[1] و در مراحل بعدی لازم است مراجعه مستقیم و حضوری به خانواده، محل کار و دوستان وی داشته و از سطح فرهنگی‌ـ‌اجتماعی و دینی‌ـ‌اخلاقی و سایر شرایط وی و خانواده‌اش اطمینان بیشتری حاصل نمایید.

د) توصیه می شود برای انتخاب همسر و شریک زندگی برای یک عمر، ابتدا ملاکها و معیارهای همسر لایق و شایسته را مطالعه کنید و از والدین محترم تان نیز کمک بگیرید و نظرات مشورتی آنها را نیز بشنوید و درباره فرد مورد نظر تحقیق کافی (چه توسط خود و چه توسط خانواده محترمتان) به عمل آورید و به صرف برخی گفته‌ها و شنیده‌ها یا نوشته‌هایی که از طریق چت بدست آورده‌اید اکتفا نکنید.

هـ) هرگز در هیچکدام از مراحل با او قرار ملاقات حضوری نگذارید. برای نشان دادن جدیت شما در مورد ازدواج اینترنتی، اولین دیدار بهتر است به صورت رسمی و با حضور خانواده‌های شما صورت بگیرد.

نکته

معمولاً وقتی از طریق چت ارتباط در یک دنیای مجازی برقرار شد، به تدریج بیشتر شده و زمینه علاقه به یکدیگر فراهم می شود و چه‌بسا به وابستگی بیانجامد؛ در صورتی که بخواهید اطلاعات داده شده را در جلسه حضوری مورد بررسی قرار دهید و در دنیای واقعی تصمیم‌گیری کنید، چه‌بسا تصمیم‌گیری‌تان تحت تأثیر همان عشق و علاقه قبلی قرار گرفته و نتوانید واقعیات را آن گونه که هست مشاهده کرده و تصمیم عاقلانه و واقع بینانه بگیرید.

نکته پایانی

این روش همسریابی بسیاری از واقعیت‌های لازم را از شما پنهان نگه‌می‌دارد، ازاین‌رو، اکتفا نمودن به این روش هرگز شما را به واقعیت نمی‌رساند و چه‌بسا یک آدم زشت با صفات ناپسند را پسندیده باشید که حتی عکس قابل اعتماد از او در اختیار ندارید؛ و تا کنون کسی نگفته است که من زشتم یا ایمان ندارم و اخلاقم بد است، که ایشان نفر دوم باشد. آنچه‌ مسلم‌ است‌ این‌ ارتباط‌ باعث‌ بروز شرایط‌ سوءاستفاده‌ و استفاده‌ نامطلوب‌ از شرایط‌ موجود می‌شود. آنچه‌ که‌ در چت‌ رومها بیان‌ می‌ شود اکثراً دروغ‌ است‌ یا با دیدگاهی‌ منفی‌ نظاره‌ می‌ شود. نهایتاً همین‌ دروغ‌ها باعث‌ فروپاشی‌ خانواده‌ پس‌ از ازدواج‌ می‌شود، چرا که‌ طرفین‌ واقعیت‌های‌ فرد مقابل‌ را از نزدیک‌ می‌بینند.

  خلاصه این‌که؛ خواستگاری از طریق چت راه مطمئن معقولی نمی‌تواند باشد و پایه و اساس ازدواج بر اساس احساسات و اطلاعات نا‌مطمئن سست و متزلزل خواهد بود...!




[1].  رجوع شود به مقاله «ازدواج اینترنتی» مندرج در سایت همدردی (hamdardi.com).



لیست کل یادداشت های این وبلاگ